Η ενασχόληση με τον αθλητισμό σε οποιαδήποτε μορφή του (μπάσκετ, ποδόσφαιρο, στίβος, τένις, βάρη κτλ.) πέρα από τα οφέλη που έχει στο σώμα και την φυσική κατάσταση του ασκούμενου, δυστυχώς εγκυμονεί αρκετούς κινδύνους τραυματισμών.
Διαστρέμματα, μυϊκές θλάσεις και κακώσεις σε αστραγάλους, ώμους, πλάτη και αγκώνες είναι οι πιο συνηθισμένοι αθλητικοί τραυματισμοί, που αν δεν αντιμετωπιστούν σωστά μπορούν να γίνουν χρόνιοι.
Ποια είναι τα πιο συνηθισμένα είδη αθλητικών τραυματισμών;
Πέντε είναι οι πιο συχνοί αθλητικοί τραυματισμοί:
Θλάση
θλάση ενός μυ ή ενός τένοντα προκαλείται σε περίπτωση υπερβολικής διάτασης ή χρήσης ενός μυ. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα το πρήξιμο ή το σχίσιμο (ρήξη) ενός αριθμού ινών του μυός, όπως στην περίπτωση της ρήξης τένοντα. Μπορεί να είναι επώδυνη και να δυσκολεύει την κίνηση ή το περπάτημα. Για την επούλωση μιας θλάσης συνήθως απαιτούνται μία έως έξι εβδομάδες.
Μώλωπες
Ένα άμεσο κτύπημα στον μυϊκό ιστό μπορεί να προκαλέσει μώλωπες ή κοψίματα, όπως στην περίπτωση ενός αιματώματος στο τετρακέφαλο.
Τενοντίτιδα
(φλεγμονή τένοντα) μπορεί να προκληθεί από την υπερβολική χρήση ενός τένοντα. Συχνά οφείλεται σε κακό εξοπλισμό ή προετοιμασία, όπως στην περίπτωση της επικονδυλίτιδας (αγκώνας των τενιστών).
Εξάρθρωση
συμβαίνει όταν τραυματίζεται μια άρθρωση και ένα ή περισσότερα οστά μετατοπίζονται από την κανονική τους θέση, όπως στην περίπτωση ενός εξαρθρωμένου δακτύλου ή μιας εξαρθρωμένης ωμοπλάτης.
Διάστρεμμα
είναι ο τραυματισμός ενός συνδέσμου και προκαλείται από μια απότομη υπερδιάταση, όπως στην περίπτωση ενός στραμπουλιγμένου αστραγάλου. Μπορεί να είναι επώδυνο και να δυσκολεύει την κίνηση ή το περπάτημα.
Πώς πρέπει να αντιμετωπίζεται ένας σοβαρός τραυματισμός;
(Physical Therapy) είναι η θεραπευτική προσέγγιση που βασίζεται στα φυσικά μέσα (κίνηση, φως, νερό, ηλεκτρικό ρεύμα,κ.λπ.) που χρησιμοποιούνται από τον εξειδικευμένο επαγγελματία υγείας πτυχιούχο Φυσικοθεραπευτή, για θεραπευτικούς σκοπούς. Η Φυσικοθεραπεία έχει εφαρμογή σε ασθενείς όλων των ιατρικών ειδικοτήτων.
Είναι η διαδικασία που ακολουθείται ώστε το άτομο να βοηθηθεί να αναπτύξει το μέγιστο φυσικό, ψυχικό, κοινωνικό, επαγγελματικό και πολιτισμικό δυναμικό του
Λοιπόν ή κοινώς το χαλάρωμα, είναι η απαραίτητη προοδευτική σωματική και ψυχολογική επαναφορά, μέσω ηπίων κινήσεων-μετακινήσεων και διατατικών ασκήσεων μετά το τέλος της κυρίως προπόνησης ή μετά από οποιονδήποτε τραυματισμο.
